HÜNDEBERG DANIEL, rektor szkoły św. Bartłomieja

< Poprzednie

Następne >

Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/b/bf/Daniel_G._Hundeberg_1756.jpg

Strona tytułowa dysputy prowadzonej przez Daniela Gottfrieda Hündeberga w gdańskim Gimnazjum Akademickim w 1756

Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/8/8f/Daniel_Gottfried_Hundeberg.jpg

Strona tytułowa dysputy prowadzonej przez Daniela Gottfrieda Hündeberga na uniwersytecie w Jenie, 1758

DANIEL GOTTFRIED HÜNDEBERG (12 XI 1735 Gdańsk – 20 I 1798 Tujsk), rektor szkoły św. Bartłomieja, pastor. 26 VIII 1750 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego. Pod kierunkiem profesora Ernsta Augusta Bertlinga 22 XI 1755 prowadził dysputę o drugiej przyczynie nawrócenia (De conversionis causa secunda), mając za oponentów późniejszego pastora w kościele św. Barbary Johanna Daniela Reimanna, Johanna Jacoba Heselau (ucznia przedostatniej klasy Gimnazjum od 24 II 1752, później pastora w Toruniu) i Franza Jakoba Schalcka, późniejszego pastora w Sobieszewie. Nadal pod kierunkiem tego samego profesora 15 VI 1756, wraz z Johannem Danielem Reimannem i Michaelem Waszkowitzem, był oponentem w dyspucie prowadzonej przez Johanna Jacoba Haselau. Prowadził również dysputę 6 VII 1756 (De Deo in invisibili ex coloss...), mając za oponentów ponownie Johanna Daniela Reimanna, Johanna Jacoba Haselau i Lorenza Friedricha Fischera, późniejszego pastora kościołów św. Bartłomieja i Najświętszej Marii Panny.

22 IX 1756, razem z Johannem Danielem Reimannem, immatrykulował się na studiach w Jenie. 27 V 1758 prowadził tam pod kierunkiem profesora teologii Johannowi Ernstowi Walchowi (1725–1778) dysputę Vincula Petri ex antiquitatibus illustrata ... (Więzy Piotra zilustrowane na podstawie starożytnych pism ...). Po powrocie do Gdańska w 1761 przeegzaminowany kandydat Ministerium Duchownego na urzędy kościelne. W latach 1764–1781 rektor szkoły św. Bartłomieja i od 1774 jednocześnie katecheta w więzieniu (Stockturm, Wieża Więzienna). 17 X 1781 mianowany pastorem w Tiegenort (Tujsk koło Stegny), wyświęcony 29 października tego roku, urząd pełnił do śmierci. BŚ

Bibliografia:
Die Matrikel der Universität Jena, Bd. 3, bearb. Otto Köhler, München 1992, s. 699.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 335, 337.<br/ Löschin Matthias Gotthilf, Blätter zur Rückerinnerung an den neunten Mai des Jahres 1786..., Danzig 1836, s. 13–14.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 219.