JASTAK JOHANN, proboszcz kościoła św. Ignacego
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN JASTAK (11 IX 1888 Lińsk, powiat Świecie – 3 VIII 1945 Gdańsk), proboszcz kościoła św. Ignacego w Starych Szkotach. Maturę zdał w gimnazjum w Chełmnie nad Wisłą. W latach 1907–1909 kleryk i student seminarium duchownego w Pelplinie, w 1909 student teologii i filozofii na uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim, 1909–1911 we Wrocławiu. 24 III 1912 otrzymał święcenia kapłańskie w Pelplinie. Po święceniach wikariusz w Sępólnie Krajeńskim, następnie w Wielu. W 1915 doktor filozofii i teologii we Wrocławiu.
W latach 1915–1920 katecheta w Grudziądzu, od 1921 wikary w parafii i kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku-Wrzeszczu, w 1928 prezes gdańskiego Caritasu. Jednocześnie jako pracownik Kurii Diecezjalnej w Oliwie: egzaminator synodalny, kierownik kasy diecezjalnej oraz obrońca węzła małżeńskiego w Biskupim Sądzie Diecezjalnym. Od 21 I 1935 proboszcz parafii i kościoła św. Ignacego. Był członkiem prezydium Synodu Gdańskiego w 1935 w funkcji notariusza, brał także udział w jego pracach: jako reprezentant duchowieństwa niemieckiego w komisji ds. duszpasterstwa polskiego oraz przewodniczący komisji ds. Caritas. Od 1 IV 1939 konsultor diecezjalny. W styczniu 1945 nie zdecydował się na zarządzoną przez niemieckie władze wojskowe ewakuację i został w swojej parafii. 27 III 1945 zatrzymany przez Rosjan, zachorował w czasie marszu do obozu NKWD w Grudziądzu, zwolniony, wrócił do Gdańska, gdzie zmarł.
Bibliografia:
Jażdżewski Leszek, Aspekty wychowania według I Synodu Gdańskiego, „Studia Gdańskie”, t.15/16, 2002/2003, s. 78-80.
Samerski Stefan, Das Bistum Danzig in Lebensbildern. Ordinarien, Weihbischöfe, Generalvikare, apostolische Visitatoren 1922/25 bis 2000, Münster 2003, s. 65.
