KOHNKE RICHARD, profesor Technische Hochschule Danzig

< Poprzednie

Następne >

Budynek Powszechnej Rejonowej Kasy Chorych przy ul. Wałowej

Kino UFA-Palast, 1931

Budynek Zachodniopruskiego Zakładu Ubezpieczeniowego na ulotce reklamowej

RICHARD OTTO KOHNKE (10 VIII 1873 Bytów (Bülow) – 11 III 1931 Sopot), profesor Technische Hochschule Danzig (THD). Syn nauczyciela Karla i Anny z domu Milz. Do gimnazjum uczęszczał w Koszalinie i w Zgorzelcu, gdzie 15 IX 1893 zdał maturę. Studiował budownictwo w Königliche Technische Hochschule w Berlinie, specjalizując się w problematyce statyki. 15 IV 1895 uzyskał państwowe uprawnienia budowlane, 5 VII 1902 kolejne w zakresie budownictwa kolejowego. W latach 1898–1902 pracował w dyrekcjach kolejowych w Berlinie i Halle, współpracował z firmą „Siemens und Halske” AG przy elektryfikacji kolejowego węzła berlińskiego. Od 1 IV 1903 do 31 VIII 1904 w zarządzie budowlanym Berlina zajmował się rozbudową Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Berlinie-Dahlem.

Od 1 X 1904 do śmierci profesor statyki i budownictwa żelbetowego THD, w roku akademickim 1914/1915 dziekan Wydziału Inżynierii Budowlanej. Delegowany do San Francisco (Kalifornia), zniszczonego w 1906 trzęsieniem ziemi i pożarem, gdzie badał przyczyny wielkich zniszczeń w budownictwie ceglanym. Jako statyk współpracował przy projektowaniu i budowie Kasino-Hotel (obecnie „Sofitel Grand Sopot”) i nowego, tzw. trzeciego Domu Zdrojowego w Sopocie (1911–1912), żelbetowych spichlerzy zbożowych w porcie gdańskim dla firm eksportowych (w tym zbudowanego w 1909 i istniejącego obecnie elewatora zbożowego dla firmy Simona Ankera), budynku Powszechnej Rejonowej Kasy Chorych, kina Ufa-Palast, budynku Zachodniopruskiego Zakładu Ubezpieczeniowego.

Na podstawie poznanych w USA rozwiązań, w 1920 zainicjował pierwszy niemiecki konkurs na projekt wieżowca, który miał stanąć w okolicach kościoła św. Trójcy na Starym Przedmieściu. Ze względów ekonomicznych nagrodzony projekt konkursowy architekta Brunona Bahra nie został jednak zrealizowany. Uczestnik dochodzenia prowadzonego przez Urząd do Walki z Korupcją przy Senacie II Wolnego Miasta Gdańska w sprawie malwersacji finansowych związanych z budową wymienionych powyżej sopockich budowli.

Redaktor monografii Danzig und seine Bauten (Berlin 1908). Członek gdańskiego oddziału Westpreußischer Architekten- und Ingenieur-Verein (Stowarzyszenie Architektów i Inżynierów Prus Zachodnich). Mieszkał w Sopocie, w pierwszych latach przy Rickertstraße 31 (ul. Obrońców Westerplatte), następnie przy Schulstraße 56 (ul. Kościuszki). Po 1904 był żonaty z Lottą Lehn (zm. po 1939), małżeństwo pozostało bezdzietne. MrGl



















Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, 988, t. 196–199 (akta osobowe pracowników Technische Hochschule Danzig); Urząd Stanu Cywilnego Sopot, nr 66/31 (akt zgonu).
„Danziger Neueste Nachrichten”, 12 III 1931 (nekrolog).
Beiträge und Dokumente zur Geschichte der Technischen Hochschule Danzig 1904–1945, Hannover 1979, s. 144.