KSIĘGI KAMLARSKIE
Z Encyklopedia Gdańska
| < Poprzednie | Następne > |
KSIĘGI KAMLARSKIE. Seria rachunkowych ksiąg miejskich, rejestrujących roczne wydatki i dochody Kamlarii. Na ich podstawie kamlarze dokonywali rozliczeń przed Radą Miejską. Zachowała się księga Głównego Miasta z lat 1379–1382, której konstrukcję oparto na układzie rzeczowym. Zawiera wzmiankę o istnieniu księgi wcześniejszej. Kolejne pochodzą z okresów 1530–1594 i 1809–1814. Od XVI wieku prowadzono równolegle różnego rodzaju księgi: o chronologicznym układzie wpisów (Memorialbücher), układzie rzeczowym, chronologiczne główne księgi kasowe oraz wyciągi z poszczególnych lat o układzie rzeczowym (Extraktbücher). Własne księgi rachunkowe prowadziła Kamlaria Starego Miasta.
