LOSSIUS PETRUS I, profesor Gimnazjum Akademickiego
| < Poprzednie | Następne > |
PETRUS LOSSIUS I (Loss, Los, Lose, Loson) (1542 Borna koło Lipska – 1602 Wocławy, Żuławy Gdańskie), uczony, pastor. W semestrze zimowym w 1557 immatrykulował się na wydziale prawa uniwersytetu w Lipsku jako stypendysta księcia elektora, kończąc studia tytułem magistra. Od 1570 był tam bibliotekarzem. W 1580 został powołany na stanowisko profesora filozofii teoretycznej i konrektora w Gimnazjum Akademickim oraz kaznodziei przy kościele św. Trójcy.
Był autorem dyskursu Clypeus Aeneae, das ist kurtzer Discurs durch der vier Monarchien Historien (zachowany w rękopisie w zbiorach Polskiej Akademii Nauk Biblioteki Gdańskiej). Blisko współpracował z zatrudnionym w tym samym co i on roku rektorem Jakobem Fabriciusem, razem z nim brał udział w spotkaniu w Gdańsku w grudniu 1595 rektorów szkół pomorskich, bezskutecznie próbujących ujednolicić i szkolną strukturę i program. Prowadził dziennik tego zjazdu, na istnienie którego w posiadaniu syna w 1618 powoływał się Jacob Fabricius. Nie mogąc utrzymać się z wynagrodzenia pobieranego w Gimnazjum i z udzielanych prywatnie lekcji, zrezygnował z pracy i w marcu 1598 został pastorem w Wocławach. Jako kalwinista ( kalwini) zaczął wprowadzać w swojej gminie ewangelickiej tzw. reformowaną ceremonię, co spotkało się z protestami członków gminy. W 1602 złożyli oni skargę do Rady Miejskiej Gdańska, która wszczęła w tej sprawie dochodzenie. Złożył wyjaśnienia na piśmie, zmarł tegoż roku na suchoty (według Jacoba Fabriciusa, według Ephraima Praetoriusa na zarazę).
Od 1574 żonaty z Kunegundą. Ojciec dzieci chrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła: 1/ Johannesa, 2/ Petrusa II, 3/ Kunegundy (zm. 1630), od 8 IX 1597 żony Bartholomeusa Martini, diakona w kościele św. Piotra i Pawła, matki lekarzy Jacoba Martiniego (1611–1658), w 1651 w Gdańsku fizyka (lekarza) miejskiego, 4/ Heinricha, w czerwcu 1585 zapisanego do Gimnazjum Akademickiego, 24 IX 1593 przekładającego rozprawę De generatione, qvam simplicem et natvralem Aristoteles vocat i autora panegiryku z okazji przyjazdu do Gdańska króla Zygmunta III Wazy, studenta matematyki i medycyny, już 30 V 1593 immatrykulowanego na studia w Heidelbergu, w 1600 studenta w Helmstedt, skąd w 1602 zwracał się do Rady Miasta Gdańska o pomoc stypendialną, po doktoracie w Heidelbergu lekarza w Kiejdanach, Poznaniu i Lesznie, 5/ Salome (chrzest 29 XII 1582)..
Bibliografia:
Album Academiae Helmstadiensis, Bd. I 1574–1636, bearb. Paul Zimmermann, Hannover 1926, s. 149.
Die Matrikel der Universität Heidelberg, Bd. 2, berab. Gustav Toepke, Heidelberg 1886, s. 168.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 46.
Praetorius Ephraim, Danziger Lehrer Gedächtniß..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 43.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 114.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 3, 244.
