MÄNNCHEN ADOLF, artysta plastyk
| < Poprzednie | Następne > |
ADOLF MÄNNCHEN (7 IX 1860 Rudolstadt – 30 III 1920 Düsseldorf), artysta plastyk, malarz scen rodzajowych. Syn mistrza garbarskiego Carla i Emilii z domu Güntsche. Brat Alberta (30 V 1873 Rudolstadt – 12 I 1935 Berlin), także malarza. Po edukacji jako malarz dekoracyjny, w latach 1878–1883 odbył tradycyjną wędrówkę w tym fachu po Niemczech i Austrii, dokształcając się po drodze w drezdeńskiej Kunstgewerbeschule (Szkoła Rzemiosła Artystycznego, 1878–1879) i na kursach wieczorowych w Kunstgewerbemuseum (Muzeum Rzemiosła Artystycznego) w Berlinie (1880–1883). W latach 1883–1888 studiował w berlińskiej Akademii Sztuk Pięknych (Berliner Kunstakademie), cały czas zarabiając w zawodzie, czyli malarza dekoracyjnego wielkich budowli Berlina, szczególnie hal piwnych, co umożliwiło mu wyjazd na dwuletni wyjazd studyjny do Włoch i Afryki Północnej, a potem ponownie do Włoch, Szwajcarii, Niderlandów i Francji, gdzie w paryskiej „Académie Julian” uzupełnił studia u Jules-Josepha Lefebvre’a i Tony’ego Robert-Fleury’ego. W latach 1888–1893 był nauczycielem w Kunstgewerbeschule w Halle.
W latach 1893–1902 był nauczycielem w Państwowej Rzemieślniczej Szkole Dokształcającej w Gdańsku. Specjalizował się w malarstwie scen rodzajowych, prawie wyłącznie akwarelami. Brał udział w wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w 1897, 1899 i 1901 (zob. też wystawy dzieł sztuki w Gdańsku w XIX i początkach XX wieku). W 1894 swymi malunkami z widokami Gdańska ozdobił dyplom dla honorowego obywatela Gdańska, kanclerza Niemiec Leo Capriviego. W 1897 mieszkał przy Kaninchenberg 14 (ul. Górka). Po 1902 pracował w Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie.
W 1896 otrzymał mały złoty medal i Nagrodę Honorową Miasta Berlina na Wielkiej Berlińskiej Wystawie Sztuki. W 1900 otrzymał złoty medal na Wystawie Światowej w Paryżu. Jego prace pokazano na przekrojowej wystawie gdańskich twórców z XIX wieku, otwartej 30 VI 1940 w Muzeum Miejskim.
Bibliografia:
Maennchen Adolf, w: Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart, Bd. 23, Leipzig 1929, s. 543.
