MOMBER ALBERT, pedagog
| < Poprzednie | Następne > |
ALBERT MOMBER (26 VII 1837 Gdańsk – 6 VI 1909 Gdańsk), pedagog, dyrektor (prezes) Towarzystwa Przyrodniczego. Syn August (9 III 1807 Gdańsk – 16 XII 1882 Gdańsk), który w 1836 założył firmę handlu materiałami do obijania mebli oraz tkaninami dekoracyjnymi przy Langgasse 61 (ul. Długa). Od 1872 firmę po ojcu prowadzili młodsi synowie Carl Julius Momber (1839–1900) i Otto Gustav Momber (1847–1929). Firma pozostawał w rękach ich potomków do 1918, działała do 1945 (od 1935 pod adresem Langgasse 20-21 (ul. Długa)).
W latach 1848–1851 uczeń szkoły realnej św. Jana, w 1859 zdał maturę w Gimnazjum Miejskim, do 1865 studiował matematykę i fizykę na uniwersytecie w Heidelbergu i Królewcu. Nauczyciel tych przedmiotów w gimnazjum w Królewcu.
Od 1876 w Gdańsku, pracował w Gimnazjum Królewskim, od 1881 jego profesor, od 1906 na emeryturze. Zajmował się badaniami zjawisk z zakresu optyki, zjawisk cieplnych i temperatur, akustyki i mechaniki. W latach 1894–1909 dyrektor (prezes) Towarzystwa Przyrodniczego. Był pierwszym, który w 1895, w nurcie dyskusji nad ewentualnym powołaniem w Gdańsku wyższej uczelni głosił pogląd, że nie musi to być uniwersytet, ale szkoła politechniczna. Po powstaniu Technische Hochschule Danzig był zwolennikiem przekazania tej uczelni księgozbioru Towarzystwa (z uwagi na brak miejsca w jego siedzibie), do czego doszło po latach (6 XII 1922). W 1892 mieszkał przy Langgarten 51 (ul. Długie Ogrody), w 1907 przy Neugarten 35 (ul. Nowe Ogrody).
W czasie pracy w Królewcu zawarł związek małżeński z córką miejscowego lekarza Clarą Schiefferdecker (1851 Królewiec – 11 XII 1915 Gdańsk), z którą miał trzech synów i dwie córki. Syn Wilhelm był radcą w Berlinie, Georg – kupcem w Królewcu, Erich (ur. ur. 11 XI 1881 Gdańsk) po ukończeniu w 1901 Gimnazjum Królewskiego i około 1908 Technische Hochschule Danzig został urzędnikiem państwowym, w 1915 walczył na froncie. Córka Charlotta Dorotha (7 V 1880 Gdańsk – po 1942) była żoną gdańskiego pedagoga Brunona Hansa Meyera (1872 – po 1942), Magdalena pozostała panną i w 1915 mieszkała w Berlinie.
Bibliografia:
Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 1574/09 (akt zgonu).
„Danziger Neueste Nachrichten”, 13 XII 1915 (nekrolog żony).
Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 445.
