WĘGRZYN EUGENIUSZ, radny, patron ulicy
| < Poprzednie | Następne > |
EUGENIUSZ WĘGRZYN (13 VII 1934 Majdan, powiat janowski, województwo lubelskie – 7 IV 2003 Gdańsk), działacz społeczny, radny miasta Gdańska, patron ulicy. Najstarszy z pięciu synów Jana (19 IX 1907 – 12 III 1984), młynarza, zarządcy tartaku, mleczarni i kupca, oraz Reginy z domu Hordyj (4 II 1912 – 14 IV 1989). Brat m.in. Andrzeja (3 I 1946 Gdańsk – 15 VI 2011), absolwenta Technikum Budowy Okrętów Conradinum i Politechniki Gdańskiej (PG), inżyniera drzewiarstwa, uczestnika (w grupie letniej), II Wyprawy do Polskiej Stacji Antarktycznej im. Dobrowolskiego (1977–1978) oraz Krzysztofa Węgrzyna (ur. 21 IX 1953 Gdańsk), artysty muzyka, skrzypka, profesora i rektora Hochschule für Musik, Theater und Medien Hannover.
Od lutego 1946 do czerwca 1951 uczeń gdańskiego I Liceum Ogólnokształcącego (Państwowego Gimnazjum i Liceum w Gdańsku). W latach 1951–1955 studiował na Politechnice Łódzkiej, absolwent Wydziału Włókienniczego, inżynier włókiennictwa. Od 1955 do 1957 starszy asystent w Instytucie Włókien Chemicznych w Łodzi. Od 1958 prowadził sklep konfekcyjny w Gdańsku. W latach 1959–1968 rzeczoznawca, następnie dyrektor biura w Przedsiębiorstwie Państwowym „Polcargo”. Od 1968 do 1983 dyrektor naczelny Izby Bawełny w Gdyni, 1983–1987 attache handlowy, kierownik placówek handlowych w Pakistanie. W latach 1990–1991 pełnomocnik ds. handlu zagranicznego w Spółdzielni Pracy „Renoma” w Elblągu, od 1991 do 1992 dyrektor naczelny „Albit” w Sopocie. Od 1992 na rencie. Był działaczem spółdzielczości mieszkaniowej.
W czasie studiów wiceprzewodniczący Zarządu Okręgu ds. sportowych Akademickiego Związku Sportowego, członek Zrzeszenia Studentów Polskich w Łodzi. Od 1964 do rozwiązania w styczniu 1990 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W latach 1994–2003 radny Miasta Gdańska. Od 1994 do 1998 był przewodniczącym, od 1998 do 2002 wiceprzewodniczącym Klubu Radnych Sojuszu Lewicy Demokratycznej (SLD). Od 2000 członek Komisji Doraźnej ds. Kontaktów Zagranicznych Rady Miasta Gdańska. W IV kadencji (od 2002 do śmierci) wiceprzewodniczący Rady Miasta Gdańska i rzecznik gdańskich radnych SLD. Jako radny zabiegał m.in. o zagospodarowanie terenu Wyspy Spichrzów, dążył do zwiększenia nakładów i racjonalnego zarządzania gdańską służbą zdrowia.
Żonaty był z Anną z domu Maciaszczyk (4 VII 1932 – 4 X 2018); małżeństwo było bezdzietne. Zmarł wskutek wylewu. Pochowany na cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim. Od 28 X 2010 patron ulicy w Gdańsku–Jasieniu.
Bibliografia:
Informacje dyrektor I LO w Gdańsku Elżbiety Krupy-Grabowskiej.
Zmarł Eugeniusz Węgrzyn, 8 IV 2003, https://gdansk.naszemiasto.pl/zmarl-eugeniusz-wegrzyn/ar/c1-5720069.
am, Ulica im. Eugeniusza Węgrzyna, 18 VI 2003, https://www.trojmiasto.pl/wiadomosci/Ulica-im-Eugeniusza-Wegrzyna-n8042.html.
Uchwała Rady Miasta Gdańska nr LIII/1515/10 z 28 X 2010.
