ZIELIŃSKI ANDRZEJ, prorektor Politechniki Gdańskiej
| < Poprzednie | Następne > |
ANDRZEJ STEFAN ZIELIŃSKI (ur. 1 VII 1947 Gdynia), prorektor Politechniki Gdańskiej (PG). Syn Stefana i Stanisławy z domu Jakubczyk. W 1966 zdał maturę w Technikum Chemicznym w Inowrocławiu. W 1971 ukończył studia na Wydziale Chemicznym PG, magister inżynier chemik w specjalności korozji. W 1971 pracował w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni jako technolog. W latach 1972–1976 odbył studia doktoranckie w Instytucie Chemii Fizycznej Polskiej Akademii Nauk (PAN). Od 1976 do 1982 pracował w Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku, od 1982 do 1993 w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni, gdzie był kierownikiem Katedry Materiałów Okrętowych i Technologii Remontów na Wydziale Mechanicznym.
Odbył staże naukowe: w Notre Dame University, USA (1980–1981), w Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule w Aachen, Niemcy (1985–1987), w École Nationale Supérieure de Mécanique et d’Aérotechnique w Poitiers, Francja (1991) oraz w Max Planck Institut für Metallforschung w Stuttgarcie, Niemcy (1993). Od 1976 doktor (przewód w Instytucie Chemii Fizycznej PAN w Warszawie ), od 1990 doktor habilitowany (przewód na Wydziale Chemii i Fizyki Technicznej Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie).
W latach 1994–2022 pracował na PG, od 1994 profesor PG (uczelniany), od 2000 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 2003 profesor zwyczajny. Odbył staże naukowe w Université de Bordeaux (1994, 1997, 2000), Dresden Technische Universität w Dreźnie, Niemcy (2012) oraz w Chalmers University of Technology w Göteborgu, Szwecja (2013). Na Wydziale Mechanicznym PG w latach 1995–2013 pełnił funkcję kierownika Katedry Inżynierii Materiałowej oraz Katedry Inżynierii Materiałowej i Spajania, w 2014–2020 kierownika Zespołu Biomateriałów. W latach 2008–2012 był prorektorem PG ds. współpracy i programów międzynarodowych. Był współzałożycielem kierunków „Inżynieria Materiałowa”, „Inżynieria Mechaniczno-Medyczna” oraz „Nanotechnologia”. W 2003 został kierownikiem modułu „Materiały funkcjonalne i nanotechnologie” w ramach Centrum Zaawansowanych Technologii „Pomorze”, w latach 2008–2012 był koordynatorem Centrum z ramienia PG. Od 2018 na emeryturze.
Współautor m.in. trzech podręczników i dwóch skryptów, publikował prace dotyczące inżynierii materiałowej w „Zeszytach Naukowych Wyższej Szkoły Morskiej” w Gdyni, „Biomedical Science”, „Material Science”. Współautor czterech patentów, m.in. „Sposób wytwarzania na stopach aluminium z krzemem, zwłaszcza odlewniczych, odpornej na ścieranie i korozję warstwy powierzchniowej”. W latach 2000–2012 był redaktorem naczelnym czasopisma „Advances in Materials Science” i członkiem kolegium redakcyjnego czasopisma „Inżynieria Materiałowa”.
Członek Sekcji Komitetu Nauki o Materiałach PAN, Komitetu Metalurgii PAN, Komitetu Mechaniki PAN, Komitetu Eksploatacji Maszyn PAN, Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego (członek Zarządu Głównego i przewodniczący Oddziału Pomorskiego), Polskiego Towarzystwa Mikroskopii, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego oraz Societas Humboltiana Polonorum. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, wyróżnieniem „Primus Cooperatio”, przyznanym przez organizacje „Pracodawcy Pomorza”, wyróżnieniem Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego (2016), tytułem Profesor Emeritus PG (2023). Żonaty z Ewą Babicz-Zielińską, prof. dr hab. inż., specjalistką w sprawach towaroznawstwa, technologii żywności i żywienia, do 2017 pracującą w Akademii Morskiej w Gdyni, następnie na Wydziale Fizjoterapii i Nauk o Zdrowiu Wyższej Szkoły Zdrowia w Gdańsku.
Bibliografia:
Archiwum Uniwersytetu Morskiego w Gdyni, teczka osobowa.
Gapiński Szczepan, Politechnika Gdańska. Uczelnia i ludzie. Absolwenci Politechniki Gdańskiej i ich osiągnięcia, Gdańsk 2022, s. 346.
Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904–2014, red. Bolesław Mazurkiewicz, Gdańsk 2014, s. 103.
