ROGGATZ JOHANN CARL, jubiler, złotnik, radny
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN CARL ROGGATZ (9 III 1802 Gdańsk – 11 I 1877 w letniej rezydencji we Wrzeszczu), jubiler, złotnik, radny Gdańska. Syn urodzonego we Wocławach (Żuławy Gdańskie) piekarza Martina Roggatza (1761–1816), który 31 I 1791 za siedem florenów nabył obywatelstwo Gdańska, i Marii Dorothy. Od 1814 był uczniem Carla Benjamina Schultza. Zawodu uczył się ponadto w Berlinie, Paryżu i Wiedniu.
15 XII 1830 otworzył pracownię przy Hundegasse 99 (ul. Ogarna). 3 I 1835 przeniósł ją do własnej kamienicy na Große Wollwebergasse 12 (ul. Tkacka), gdzie mieszkał do końca życia, w latach 1864–1872 był także właścicielem kamienicy przy Brotbänkengasse 10 (ul. Chlebnicka).
W 1858 wraz z Carlem Moritzem Stumpfem wykonał w srebrze, na zamówienie władz miasta, model galery wiosłowej z Dworu Artusa. Galerę umieszczono na podstawie bogato zdobionej scenami i widokami Gdańska. Była darem Gdańska dla pruskiego następcy tronu – księcia Fryderyka Wilhelma z okazji jego ślubu z angielską księżniczką Victorią. Obecnie w zbiorach Museum Altona w Hamburgu. Kilka innych prac znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego. Interesujący zestaw jego srebrnych wyrobów posiada Muzeum Gdańska: tubę do przechowywania dyplomu, łyżeczkę do tortu, łyżkę półmiskową, łyżki stołowe i komplety małych łyżeczek do herbaty lub kawy.
W latach 1839–1842, 1849–1854 członek Rady Miejskiej, w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. 23 X 1832 w kościele św. Jana zawarł związek małżeński z panną Marią Dorothą Stäcker (3 VII 1807 Malbork – 28 IX 1867 Gdańsk). Ojciec Martina Adolfa Roggatza, dziadek Martina Roggatza. Firmę prowadził następnie jego syn Martin Adolf.
