FRANTZIUS FRIEDRICH WILHELM, kupiec, radny
< Poprzednie | Następne > |
FRIEDRICH WILHELM FRANTZIUS (6 II 1789 Gdańsk – 6 V 1861 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn Theodosiusa Christiana Frantziusa. Kształcił się w zawodzie kupca, w 1810 odbył roczny staż w Szczecine. Właściciel firmy handlowej, w 1839 z kantorem przy Vorstädtischer Graben 44 (ul. Podwale Przedmiejskie), w 1854 przy Jopengasse 27 (ul. Piwna). W 1849 firma dysponowała dwoma statkami: barkiem „Michelet” (pojemność 221 łasztów) i galeasem „Babet” (48 łasztów).
Przez 40 lat zasiadał w zarządzie parafii kościoła Najświętszej Marii Panny. W latach 1819–1822, 1831–1835 członek Rady Miejskiej. Od 1836 do 1851 i w 1854 nieetatowy członek Zarządu Miasta. W 1847 reprezentował Gdańsk na sejmiku prowincji Prusy w Królewcu. W 1821 współzałożyciel, a w okresie 1821–1861 udziałowiec Gdańskiej Kasy Oszczędnościowej (Danziger Sparkasse). W 1846 członek Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
Dzierżawca Wysokiej, właściciel majątku Barniewice, posiadłości Brunów i Myśligoszcz (Marienfelde) koło Człuchowa. W 1817 mieszkał przy Buttermarkt 1084 (Targ Maślany), od 1818 do 1832 był właścicielem kamienicy przy Hundegasse 253 (ul. Ogarna 32) z oficyną przy Hintergasse 219 (ul. Za Murami 24), w 1844 z bratem Carlem Eilhardem von Frantzius (1791–1863) wynajmowali kamienicę przy Brotbänkengasse 706 (ul. Chlebnicka 39).
14 VIII 1816 ożenił się w Lubece z Adelą Elisabeth Ritt (1797 Petersburg – 17 IV 1881 Gdańsk), w 1881 mieszkającą przy Lastadii 21. Miał synów Alexandra (10 VI 1821 Gdańsk – 18 VII 1877 Fryburg Bryzgowijski), lekarza, zoologa i antropologa, Arthura Johanna (ur. 16 II 1823) oraz Friedricha Wilhelma II (25 XII 1817 Gdańsk – 15 XII 1891 Gdańsk), spadkobiercę w działalności handlowej (ze wspólnikiem Bernhardem Hoppem (zm. 1902)), konsula Wielkiego Księstwa Oldenburga, zamieszkałego w 1881 przy Neugarten 22 (ul. Nowe Ogrody), oraz córki Adelę (ur. 2 III 1819 Gdańsk), Evelinę Charlottę (ur. 12 IX 1824 Gdańsk), Marię Alexandrinę (ur. 13 I 1830) i Marię Babette Henriette (5 I 1845 Gdańsk – po 1896), żonę Maximiliana Bertrama (syna Ferdinanda Wilhelma Bertrama). Wszystkie dzieci ochrzcił w kościele św. Trójcy.