STOBOY JOHANN HEINRICH, pastor kościoła św. Jerzego

< Poprzednie

Następne >

Błąd przy generowaniu miniatury Chyba brakuje pliku /home/fundacjagdansk/domains/fundacjagdanska.hostingsdc.pl/public_html/images/9/90/Johann_H._Stoboy.jpg

Strona tytułowa dysputy przeprowadzonej przez Johanna Heinricha Stoboya w gdańskim Gimnazjum Akademickim, 1753

JOHANN HEINRICH STOBOY (18 XI 1731 Gdańsk – 29 I 1809 Gdańsk-Orunia), pastor. Syn Jacoba (chrzest 12 VIII 1706) i Florentny Adelgundy Auersbach (chrzest 29 XII 1707 – pochowana 20 XII 1731). 28 VIII 1747 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, 6 IV 1753 prowadził dysputę De ivstitia Dei infinita (O nieskończonej sprawiedliwości Boga) pod kierunkiem Michaela Christopha Hanowa, mając za oponentów gdańszczan Nathanaela Friedricha Treugego, kolegę z klasy Johanna Constantina Martensa (ucznia secundy od 6 X 1747) i Johanna Jacoba Ramma (ucznia secundy od 19 IV 1748). Od 7 VI 1753 studiował w Jenie, od 18 V 1756 w Lipsku. W 1758 zweryfikowany (przeegzaminowany) przez gdańskie Ministerium Duchowne, od tego roku kaznodzieja w Domu Dobroczynności (Spendhaus) na Osieku, przy Am Spendhaus (ul. Sieroca). Od 1765 do śmierci był pastorem kościoła św. Jerzego na Oruni.

27 IV 1790 w Gimnazjum Akademickim przeprowadzono dedykowaną mu dysputę Disputatio de animarum statu medio, opublikowaną drukiem rok później w zbiorze dysput wydanych pod egidą rektora Uniwersytetu w Wittenberdze Michaela Webera (1754–1833) De significatibus verborum dikaios, dikaiosynē, dikaioō ... (O znaczeniu słów dikaios, dikaiosynē, dikaioō..., Vitebergae 1791). Od 1790 do 1809 należały do niego kamienice przy Grosse Krämergasse 645 i 646 (ul. Kramarska 6 i 7).

Ojciec Henrietty Augusty (6 X 1760 Orunia – 1830), żony pastora Samuela Gottlieba Weickhmanna. MrGl







Bibliografia:
Die jüngere Matrikiel der Universitädt Leipzig, Bd. 3, hrgb. v. Georg Erler, Leipzig 1909, s. 406.
Die Matrikel der Universität Jena, Bd. 3, bearb. Otto Köhler, München 1992, s. 634.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 334.
Praetorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ..., Danzig und Leipzig 1760, s. 36, 63, 96.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 87.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 374.