SCHRÖTER PAUL ROBERT, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
PAUL ROBERT SCHRÖTER (2 X 1853 Schönlanke (Trzcianka nad Notecią) – 13 II 1913 Gdańsk), lekarz. Syn posterunkowego żandarmerii z Braunsbergu (Braniewo) Josefa Schrötera, brat księdza Franza Schrötera (1856–1944), w latach 1891–1900 proboszcza ► kościoła św. Ignacego w ► Starych Szkotach, w 1904 –1916 proboszcza ► kościoła Trójcy Świętej w ► Oliwie oraz Reinholda (8 X 1851 Schönlanke (Trzcianka) – 1923), w 1871 absolwenta gimnazjum w Braniewie, studenta filologii starożytnej we Wrocławiu, gdzie zdał nauczycielski egzamin państwowy 16 II 1877, od 1 V 1878 na okresie próbnym w Gnesen (Gniezno), od 1879 do 1880 w Rogasen (Rogoźno) nauczyciela pomocniczego, do 1881 – zwyczajnego, potem na podobnym stanowisku do marca 1884 w Ostrowo (Ostrów Wielkopolski), od kwietnia do listopada tego roku starszego nauczyciela w Poznaniu, od listopada 1884 do kwietnia 1890 w Wongrowitz (Wągrowiec), potem do końca września 1902 w Poznaniu w Berger Oberrealschule (Miejska Szkoła Realna fundacji Gotthilfa Bergera), od 1 X 1902 profesora filologii klasycznej w Kaiser-Wilhelm-Gymnasium w Cöln (Kolonia), od 1 VII 1897 doktora filologii.
Ukończył w 1873 gimnazjum katolickie w Braniewie, po studiach medycznych w Berlinie i uzyskaniu tamże w 1876 doktoratu był lekarzem wojskowym w Bartenstein (Bartoszyce). W Gdańsku od 1884, pracował jako asystent ► Georga Wilhelma Bauma na Oddziale Chirurgicznym ► Szpitala Miejskiego (Lazaretu przy Bramie Oliwskiej). Od 1892 do śmierci był ordynatorem ► szpitala Najświętszej Marii Panny na ► Dolnym Mieście. Jako lekarz był niezwykle uzdolnionym operatorem, jako dobry organizator znacząco rozbudował bazę chirurgiczną szpitala NMP. Prowadził też prywatną praktykę w gabinecie przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna). Od 1890 członek ► Towarzystwa Przyrodniczego.
W 1892 mieszkał przy Hundegasse 102 (ul. Ogarna), w 1907 przy Dominikswall 3 (Wały Jagiellońskie). Żonaty był z Hildegardą Augrick. Jego zięciem od około 1900 był ortopeda dr Adolf Schulz. Zmarł cztery dni po ciężkim ataku duszności i przeprowadzonej tracheotomii.
Bibliografia:
Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, nr 330/13 (akt zgonu).
